हायवे ही त्यांची ‘गर्लफ्रेंड’ आणि पोटात माल भरलेला ट्रक ही ‘बायको’
...देशाच्या या टोकापासून त्या टोकापर्यंत सतत धपापत धावणाऱ्या ट्रक ड्रायव्हसची जिंदगी ही एक वेगळीच कहाणी आहे.
आता गंगोत्रीच्या प्रवासात हिमालयातल्या पायवाटेवर काटक्यांची चूल मांडून लोक मॅगी शिजवतात, याचा अर्थ काय होतो?
जेमतेम दुसरी-पाचवी पास-नापास पोरांच्या टोळ्या पॉश इंग्रजीत, टेचदार हिंदीत बोलून,
देशभरातल्या बड्याबड्यांना ऑनलाईन गंडे घालतात,
त्यांच्या जामताडा या गावात.. त्यांच्याबरोबर!
शहरात वाढलेले एक सुस्थितीतले तरुण जोडपे आदिवासी लोकांबरोबर राहायला त्यांच्या जगात जाते, या निर्णयाला २३ वर्षे उलटून गेल्यानंतरचा जमाखर्च
ते फक्त दिल्ली-मुंबईतच नाहीत, अगदी कोल्हापूर-जळगावातसुद्धा असतात हल्ली!
- जिगोलो!!
एकट्या स्त्रियांना सर्व प्रकारची सोबत विकत देणारे पुरुष!...
कसे आहे त्यांचे जग?
करोडो रुपयांची उलाढाल करणाऱ्या अमली पदार्थांच्या धंद्याच्या साखळीतला शेवटचा माणूस म्हणजे ड्रग पेडलर!
ते सगळीकडे ‘असतात’, पण‘दिसत’ नाहीत! मुंबईतल्या एका वेगळ्या ‘अंडरवर्ल्ड’मध्ये रात्रीची भटकंती
जे नाही ललाटी, ते लिहील तलाठी अशी एक म्हण आहे.
पूर्वी करवसुलीला लगान म्हणत. हल्ली तलाठ्यांना लॉगिन करावे लागते.
लगानपासून लॉगिनपर्यंत पोहोचलेल्या तलाठ्यांच्या सुखदु:खांचा सातबारा
आता गंगोत्रीच्या प्रवासात हिमालयातल्या पायवाटेवर काटक्यांची चूल मांडून लोक मॅगी शिजवतात, याचा अर्थ काय होतो?
दिल्लीजवळ गुरुग्राममध्ये एक ताजे-ताजे कोट्यधीश आहेत.
त्यांनी एका एजन्सीला काय काम दिले असेल? -
रॉजर फेडररची सही असलेली टेनिसची रॅकेट विकत मिळवून द्यायची,
वाट्टेल ती किंमत मोजून! - भारतातले हे नवश्रीमंत कोण आहेत?
प्रत्येक भारतीय स्त्रीला लिपस्टिक लावायच्या मोहात पाडा.
तुम्हांला हवा तो विकासदर भारतात गाठता येईल!'
- याचा अर्थ काय होतो?
‘भारत-पाकिस्तानच्या फाळणीत परस्परांना दुरावलेल्या लोकांच्या जखमांवर
आयुष्याच्या संध्याकाळी तरी खपली धरावी म्हणून त्यांच्या नातवंडांनी
सुरू केलेल्या विलक्षण प्रयत्नांची कहाणी
भूतकाळ फाट्यावर मारून फक्त भविष्याशी ‘कनेक्ट’ व्हायला निघालेल्या भारतातला
‘यंग इंडिया’ घाईत आणि मोकाट असला,
तरी काहीसा ‘टेंशन’मध्येही!
का?
घनदाट जंगलात तंगडतोड करत, डोंगर चढत, दरीत उतरत
गावपाड्यांतल्या पोटुशी बायकांना, लेकरा-बाळांना
मायेच्या पदराखाली घेणाऱ्या ‘आशा’ सेविकांच्या बरोबर
सातपुड्यातले दहा दिवस आणि नऊ रात्री
अंथरूण पाहून(च) पाय पसरण्याची जुनी सवय भारताने कधी सोडली?
‘पैसा’ या गोष्टीकडे नाक मुरडून कुत्सित नजरेने पाहाणे कोणी थांबवले?
बायकोची बांगडी मोडून शेअर खरेदी करण्याला
प्रतिष्ठा देणाऱ्या लोकांच्या जगात
पंच्याहत्तरपैकी गेली पन्नासहून अधिक वर्षे बदलत्या भारतातल्या
अतिश्रीमंतांचे जगणेवागणे बारकाईने पाहणाऱ्या नजरेला
कोणते बदल दिसतात?
मी जसा ‘दिसतो’, तसा नाही.
जितका वात्रट ‘वागतो’, तसाही नाही.
‘वात्रटपणा’चा मुखवटा चढवून असतो,
म्हणून या जगात जगू, टिकू शकतो!
